ಪ್ರೇಮ, ಮೋಹ, ಕಾಮವೇನಿಲ್ಲ ಆದರೂ ತೀರಾ ಹಿಡಿಸಿದ ಸುಂದರ ಸ್ವಪ್ನ.

ಸುಂದರ ಕನ್ಯೆಯ ಕಂಡು ನಾನಿಂದು ಮೈ ಮರೆತೆ, ದಿಟ್ಟಿಸಿ ನೋಡುತ್ತಾ ಆ ಗಿಳಿ ಮೂಗು ಸುಂದರಿಯ ಕೇಶ ಕ್ಕೆ ಸೋತು, ನಕ್ಷತ್ರವ ಕಂಡು ಆನಂದಿಸುವುದ ಕಲಿಸಿದ ಮಿನುಗುತಾರೆಯಂತಹಾ ಕಂಗಳು, ಪದೇ ಪದೇ ಒಂದಾಗಿ ದೂರಾಗುವಾ ದುಂಬಿ ಹೂಗಳಂತಹಾ ತುಟಿಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಮಿಂಚರಿಸಿದ ಬಿಳಿಮೋಡದಂತೆ, ಮೈಸೂರು ಅರಮನೆಯ ಸುತ್ತಣ ಅಲಂಕೃತ ಬಿಳಿಗೋಡೆಯಂತಾ ಹಲ್ಲಗಳು, ವಿಶಾಲ ಮೈದಾನವಾದ ಅಣೆ, ಜಂಬೂ ಸವಾರಿಯಂತಾ ಮೂಗುತಿ, ಸೇಬಿಗಿಂತಾ ಸುಂದರ ಕೆನ್ನೆ. ಅಂತರಾಳದಿ ನೋಡಿದರೆ ಈ ಜನ್ಮಕ್ಕೆ ಇದೇ ಮೊದಲು ಅಷ್ಟು ವಿಶೇತೆ ಕಂಡದ್ದು ತಾರುಣ್ಯದ ಯುವತಿಯೊಬ್ಬಳ ಮುಗಲ್ಲಿ. ಎನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಕೋಡ ಇದೇ ಮೊದಲು ಸೋತು ಕಂಗಳ ಸಂಪೂರ್ಣ ಹಿಡಿತವ ಅವಳ ಮುಕಡೆಗೆ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತ ಗೊಳಿಸಿದ್ದು. ಹಂತರ ಎರೆಡು ಮೀಟರ್ ಇದ್ದರೂ ಮಗ್ಗುಲಲ್ಲೇ ಇದ್ದಂತೆ ಭಾಸವಾದ ದೇವತೆ. ತಿಳಿಯದೇ ಬಸ್ ಇಳಿದು ಕಾಣೆಯಾದಳು. ಪೀಣ್ಯ ಒಂದನೇ ಹಂತದಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಿಂದೆ, ನಮ್ಮಿಬ್ಬರನ್ನೇ ಗ್ರಹ ಗ್ರಹಿಸಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದವರ ಕಂಡು ಮುಜುಗರದಿ ನಾ ತಲೆಯನಿಟ್ಟಾಗ ಕಿಟಕಿಯಕಡೆಗೆ. ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿದರೂ ಆಕೆಯದೇ ಬಿಂಬ ನಾನಾಗಬಾರದಿತ್ತೇ ಅವಳೊರಗಿದ್ದ ಕಂಬ.
ಆ ನಿನ್ನ ಕೈಗಡಿಯಾರ ಚೆಂದವಿದ್ದರೇನಂತೆ ಚಲುವೇ ಅದರೊಳಗಣ ಸಮಯವೂ ಸರಿಯಿದ್ದು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನೀ ನನ್ನ ಕಣ್ಮುಂದೆ ಬಂದರೆ ಹೇಳಿಯೇ ತೀರುವೆ ನೀನೆಂದರೆ ನನಗೆ ಪ್ರೇಮ, ಮೋಹ, ಕಾಮವೇನಿಲ್ಲ ಆದರೂ ತೀರಾ ಹಿಡಿಸಿದ ಸುಂದರ ಸ್ವಪ್ನ ಎಂದು...

*ಹೆಚ್. ರಾಜು ಕೋಡಿಹಳ್ಳಿ.*